Założycielem Zgromadzenia Sióstr Maryi Niepokalanej był‚ Ks. Jan Schneider. Urodził się on 11 stycznia 1824 roku w Mieszkowicach koło Prudnika w województwie opolskim. Pochodził z głęboko religijnej i bardzo ubogiej rodziny. Szkołę podstawową ukończył‚ w Rudziczce. Ks. Proboszcz pomógł‚ mu ukończył Gimnazjum “Carolinum” w Nysie. Studia teologiczne we Wrocławiu uwieńczył święceniami kapłańskimi w katedrze wrocławskiej w dniu 1 lipca 1849 roku.

Pierwszą parafią do której został powołany był Wiązów. Dostrzegał‚ tam problem, który stał się charyzmatem całego jego późniejszego życia. W fabryce cygar pracowało dużo młodych dziewcząt, które w tym środowisku narażone były na demoralizację. Otoczył je opieką duszpasterską.

Po dwóch latach przeniesiony został do Wrocławia, do kościoła Najświętszej Marii Panny na Piasku.

Do Wrocławia bardzo licznie przyjeżdżały dziewczęta w poszukiwaniu pracy. Niebezpieczeństwo ich demoralizacji miało szeroki zasięg. Ks. Janowi powierzono zorganizowanie pracy prewencyjnej. Podjął‚ się tego zadania z ofiarną gorliwością. Przedstawił w prasie katolickiej dramatyczny apel o potrzebną pomoc. Do współpracy zgłosiło się 7 Pań, z którymi założył Stowarzyszenie dla Podniesienia Poziomu Moralnego Dziewcząt Służących, tzw. Związek Maryjny.

Po kilku latach doświadczeń w tej pracy z osobami świeckimi, doszedł do wniosku, że dzieło to byłoby najwłaściwiej kontynuowane przez Siostry zakonne, które zapewniłyby mu ciągłość i jeden kierunek działania.

Zdecydował się formować na przyszłe zakonnice dziewczęta zgłaszające się do bezinteresownej pracy w Związku Maryjnym.

Jako datę powstania Zgromadzenia przyjęto datę 8 grudnia 1854 roku. Na patronkę obrano Maryję Niepokalaną, a na patronką dziewcząt podopiecznych Św. Róża z Limy, jako wzór czystości i pokory. W prowadzeniu powierzonego dzieła, mimo ofiarnej pomocy swoich sióstr, miał wiele trudnych doświadczeń. Znosił je w duchu głębokiej wiary, ale po 22 latach wytężonej pracy, jego siły wyczerpały się zupełnie. Pod koniec listopada 1876 roku ujawniła się choroba nie dająca się już opanować.

Zmarł 7 grudnia 1876 roku wieczorem, w wigilię Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej.

Ks. Założyciel cieszył się opinią człowieka wyjątkowego. Zachowano pamięć o jego świętości i heroicznym oddaniu w apostolstwie miłości czynnej. Siostry darzyły go szczególną czcią.

Z tego względu, za sugestią wrocławskich Arcypasterzy, odbyła się w 1969 roku ekshumacja z cmentarza Św. Wawrzyńca we Wrocławiu do kościoła Najświętszej Marii Panny na Piasku, gdzie oczekuje chwały zmartwychwstania.

W dniu 16 maja 2001 roku rozpoczął się we Wrocławiu jego proces beatyfikacyjny.